Literatura

Monolog na dwa głosy (wiersz)

Anna Nogaj

(mówisz do mnie niemożliwe) - ten tekst jest pochylony - parafraza tekstu z Zabawy w głuchy telefon J. Andermana
"Jesteś pewien, żeś mnie widział ? Nie przyjdziesz i nie powiesz mi jutro, żeś mnie nigdy nie widział ?”

Samuel Beckett -Czekając na Godota


Monolog na dwa głosy



mówisz do mnie?
niemożliwe
a może...

to kawiarniane stoliki szepcą coś do siebie
o wczorajszych spojrzeniach zapachu magnolii
o tym że na dworze deszcz wieczny buntownik
maluje srebrzyście niespokojne okna

a może to demiurg puka palcem w ciszę
a z ziemi powstają słowa podeptane
na wielkich obcasach wspinają się w górę
na chwiejących nogach niczym wieża Babel

mówisz do mnie?
niemożliwe
a może...

--------------------------------------------
słońce już rzuciło ostatnią garść złota

impresario! kurtyna!
pijmy za Godota

wyśmienity 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 1 czerwca 2007, 06:57
"o tym że na dworze deszcz wieczny buntownik
maluje srebrzyście niespokojne okna "
-ten fragment mnie przekonał
przysłano: 21 marca 2007 (historia)

Inne teksty autora

Homo Viator
Anna Nogaj

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca