Literatura

*** (wiersz)

Sylwia

"Wiersz" ten napisałam mając lat 15.
Po pajęczynie czasu
skradam się jak pająk
do swej ofiary,
tkając srebrna nicią życia
chwile dobre i złe,
cierpienie i szczęście
miłość i nienawiść.
Będąc kowalem swojego losu,
nie wiedząc kiedy
wpadam we własne sidła,
dusze się,
umieram...

moja pajęczyna
została zerwana
srebrna nic
rozpłynęła się
we mgle...

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
estel
estel 9 kwietnia 2007, 14:27
jak na 15 lat to całkiem niezły, ale możnaby nad nim popracować, bo treść taka przegadana, z pająkami można coś ciekawie pokombinować a nie tak zwyczajnie i przewidywalnie nić im zrywać...
przysłano: 25 marca 2007 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca