Zdążyć przed czasem (wiersz)
gravity-of-love
Nim nas nicość pochłonie
zanurz w mych włosach swe dłonie.
Bukiet swych ust złóż
nim twarzy zblednie róż.
Chwyć dłonią mą dłoń
nim nagą kością błyśnie skroń.
W oczy me głęboko spójrz
nim mnie zabierze mój Anioł Stróż.
Porwij mnie w objęcia snu
nim na wieki braknie mi tchu.
Zatańcz ze mną na krawędzi dnia
nim odleci w otchłań dusza ma.
Bądź zawsze przy mnie, tu
byś zdążyć przed czasem mógł.
Gdy po nas nic nie zostanie
on będzie nadal trwał nieubłaganie...
zanurz w mych włosach swe dłonie.
Bukiet swych ust złóż
nim twarzy zblednie róż.
Chwyć dłonią mą dłoń
nim nagą kością błyśnie skroń.
W oczy me głęboko spójrz
nim mnie zabierze mój Anioł Stróż.
Porwij mnie w objęcia snu
nim na wieki braknie mi tchu.
Zatańcz ze mną na krawędzi dnia
nim odleci w otchłań dusza ma.
Bądź zawsze przy mnie, tu
byś zdążyć przed czasem mógł.
Gdy po nas nic nie zostanie
on będzie nadal trwał nieubłaganie...
przysłano:
1 czerwca 2007
(historia)
przysłał
gravity-of-love –
1 czerwca 2007, 18:38
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
chcę zobaczyć czy coś, co pisałam wczesniej, wcześniej jest warte coś więcej niż wspomnienia chwili...
ciężko będzie coś napisać...