Literatura

Zdążyć przed czasem (wiersz)

gravity-of-love

Nim nas nicość pochłonie
zanurz w mych włosach swe dłonie.
Bukiet swych ust złóż
nim twarzy zblednie róż.
Chwyć dłonią mą dłoń
nim nagą kością błyśnie skroń.
W oczy me głęboko spójrz
nim mnie zabierze mój Anioł Stróż.
Porwij mnie w objęcia snu
nim na wieki braknie mi tchu.
Zatańcz ze mną na krawędzi dnia
nim odleci w otchłań dusza ma.
Bądź zawsze przy mnie, tu
byś zdążyć przed czasem mógł.
Gdy po nas nic nie zostanie
on będzie nadal trwał nieubłaganie...

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 6 czerwca 2007, 07:07
wiesz .. po "ciszy" tego przepuścić nie mogę , no nie mogę i tyle . Okropnie to wyszło ,rymy na bardzo niskim poziomie , tekst aż kipi od patosu,nad metaforami też się nie wysilałaś .Daj z siebie więcej , teraz wiem że potrafisz
gravity-of-love
gravity-of-love 6 czerwca 2007, 08:02
w sumie to napisałam trochę czasu przed 'ciszą'
chcę zobaczyć czy coś, co pisałam wczesniej, wcześniej jest warte coś więcej niż wspomnienia chwili...

ciężko będzie coś napisać...
ew
ew 6 czerwca 2007, 08:25
a dlaczego w takim razie nie popracujesz nad tym co napisało się przed "ciszą " ?
przysłano: 1 czerwca 2007 (historia)

Inne teksty autora

deszczowo
gravity-of-love
przejaśnienia
gravity-of-love
kolekcjoner
gravity-of-love
bez - senność
gravity-of-love
what else is there?
gravity-of-love
cisza ciało czas
gravity-of-love
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca