Literatura

ciepło zimno (wiersz)

Koxik

Aj błądzisz najdroższy ciepło zimno lodowato

idź prosto albo skręć tylko zabierz nić

bo moje życie labiryntem jest

rozwiń kłębek odnajdziesz co chcesz

a i wrócisz też gdy czas nadejdzie

nie zapomnij przywiązać początku

zapuszczając się w moją zawiłą egzystencję

 

chwila szczęścia

 

dobrze Ci radzę kochanku

czas wracać bo krótka była nić

słyszysz usłysz

 

co teraz zrobisz nędzny rycerzu wrócisz

co teraz zrobisz mój bohaterze zbłądzisz

zostawisz Ariadnę swą dla bogów człowieczych

czy sprzeciwisz się ich woli i zawalczysz o mnie

jak sęp o padlinę

 

chwila nieszczęścia


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 19 listopada 2007, 10:17
niewiele tu poezji , nie podoba mi się , jedynie na walkę o padlinę mogę spojrzeć łaskawym okiem , ale zwroty do adresata typu " kochanku , rycerzu , najdroższy są mało ambitne i momentami śmieszne .
Marek Dunat
Marek Dunat 19 listopada 2007, 12:02
dramatycznie nieporadne. nie zaciekawiasz obrazem . nić Ariadny jest metaforą , której nie potrafiłaś wykorzystać . zapis też mnie nie przekonuje . tekst za długi . niepotrzebne słowa. wybitnie do poświęcenia mu jeszcze kilku godzin uwagi .
przysłano: 17 listopada 2007 (historia)

Inne teksty autora

więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca