Wiosenne kwiaty (wiersz)

Pierwsze uczucia to kwiaty wiosenne,

Co się własną upajają wonią,

Przed żywszym blaskiem w cień się chronią.

I wierzą w swe trwanie niezmienne.

Po nich inne, stubarwne, płomienne,

Znów zakwitają i za słońcem gonią.

Wiedzą, że zwiędną, lecz czasu nie trwonią

I gaszą tylko pragnienia codzienne.

*** (Pierwsze uczucia, to kwiaty wiosenne)
Asnyk Adam

 Pierwsze uczucia, to kwiaty wiosenne,



Co się własną upajają wonią:



Przed żywszym blaskiem jeszcze w cień się chronią



I wierzą jeszcze w swe trwanie niezmienne.







Po nich, ach! inne stubarwne, płomienne,



Znów zakwitają i za słońcem gonią:



Wiedzą, że zwiędną, więc czasu nie trwonią



I gaszą tylko pragnienia codzienne.







A później znowu wspomnień astry blade



Wschodzą samotne na schyłku jesieni,



I chcą trwać tylko i walczą z ulewą,







Widząc w około martwość i zagładę,



A w końcu jeden cyprys się zzieleni,



Ponure, smutne rezygnacji drzewo.