Ramdan. (wiersz)

Tracimy poczucie czasu

błądząc w labiryncie myśli

i odczytując życie ze ścian.

Litery,słowa,zdania...

wszystko miga przed oczami

i każda chwila wydaje się tak ulotna,

a kolory zmieniają się

razem z naszymi uczuciami.

I nagle wszystko cichnie,

uspokaja się.

Rękoma napotykamy przed sobą

zimną, gładką ścianę

i wiemy, że to ostatnie co nam się przytrafiło

po tej stronie muru.