Moj aniol (wiersz)

Moj Aniol
Ludzie zapomieli juz o aniolach
A ja wciaz nie slysze swego glosu
Ludzie zapomieli o dobrych uczynkach
A ja mowie,krzycze lecz cicho jest
Ludzie nie wiedza iz czasami aniol objawia sie w dzieciecym usmiechu
A ja widze rzeczy ktorych nie ma i nie bedzie
Ludzie mysla o doznanym szczesciu
A ja mysle o tym co nieistnieje
Ludzie wierza w wymog interesu
A ja wierze w bliskosc smierci
Ludzie zyja w chaosie
A ja w bezdzwiecznej harmoni
Ludzie nasmiewaja sie z siebie
A ja mam ironiczny usmiech
Ludzie mowia niekiedy o przypadku
A ja mowie o moim szczesciu
Ludzie budza sie do pracy
A ja wogole spac nie moge
Ludzie snia o aniolach
A ja usnac nie moge
Ludzie maja piekne sny
A ja wciaz zle mysli mam
Ludzie maja siebie
A ja mam tylko ich
Ludzie mowia o przeszlosci
A ja przyszlosci
Ludzie mowia o milosci
A ja nie moge miec tego
Ludzie nienawidza sie
A ja i tak ich kocham
Ludzie nie slysza mego glosu
A ja wszystko slysze
Ludzie maja swe wojny
A ja zyje w pokoju
Ludzie slowami opisuja swiat
A ja swiata nie widze procz Ciebie
Ludzie rozmawiaja miedzy soba
A ja do Ciebie listy pisze
Ludzie przychodza ,odchodza a czlowieka wciaz nie ma
A ja gdybym mialbym kiedys roztac sie ze swiatem ,nie roztane sie z Toba