Literatura

dźwiękościsk (wiersz)

Sandra

 

 

 

 

***

zanurzam się
w mowie
dłoni spragnionych

ssąc miłosierdzie
dźwiękościskiem jęków
seksualizuję świat


***

 

 

 


dobry 7 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Sandra
Sandra 14 lutego 2008, 01:27
nie wiem dlaczego pierwszy tekst pojawił sie bez tytułu, który jest tu chyba najbardziej istotny...wiec wklejam ponownie
Grzesiek z nick-ąd
Grzesiek z nick-ąd 14 lutego 2008, 06:10
czasem wywrota wywrotowa... lub też wywrot wywrotowy:x
Grzesiek z nick-ąd
Grzesiek z nick-ąd 14 lutego 2008, 14:02
trochę razi powtórzenie tytułu w miniaturce.. ale nic to:))
pozdrawiam
Marek Dunat
Marek Dunat 15 lutego 2008, 06:55
odpowiednim podejściem do życia można sporo osiągnąć, zastałem się dziś powstawszy takim właśnie ,, dźwiękościśniętym,, seksualnie . nawet zęby mam zaciśnięte i łypam zguptaczony w prawo i lewo , kto mnie tak załatwił ??:)
Krzysztof Kleszcz
Krzysztof Kleszcz 15 lutego 2008, 12:41
sprawna miniaturka ;-) pozdr
jasosna
jasosna 15 lutego 2008, 22:04
Ano się zdarza - ciekawe ujęcie. Pozdrawiam
J.K.Gotard
J.K.Gotard 16 lutego 2008, 23:10
Mi tez ten "dżwiękościsk" ale i cały zamysł bardzo sie spodobał :)
... 19 lutego 2008, 08:43
Cala Ty. Swietny wiersz. Zawsze z mila checia do niego powracam.
Pozdrawiam:*
przysłano: 14 lutego 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca