GOŁĘBIARZ (wiersz)

na oknach muchy śnięte szkłem

uwierzyły w brudne niebo

na lamperiach klatki schodowej

genitalia wydrapane ręką dziecka

słowa oplute znaczeniem

stopień po stopniu

byle wyżej

przez właz w światło dnia

na dachu czeka parę skrzyń i klatek

w planie czystej przestrzeni

zakołuje stadami

ominę komin

sterczy w dobie anten satelitarnych

kołtunem na czaszce kamienicy

kłuje drutami anten

niczym wytwór Hasiora

czepia się kolczasto

zasada działania odeszła

zostało muzeum

zakopane

przecinam gwizdem płótno miasta

na pożegnanie robaczków

nosami chodnik drapią

a nad ich głowami

trzepot skrzydeł

gołębie