Literatura

bez pomysłu na rzeczywistość (i bez złości) (wiersz)

Paweł Lang alias LEPiK

o kaganku oświaty wyższej
kremowy blok w szare pasy
za szklanymi kwadratami bywają ludzie
klimat nieco lżejszy niż w Aushvitz muzeum
plastikowe rury
kominy
do niebios wybijają dwutlenek zużyty
a jeszcze inne łapczywie ssią każdą kroplę
niebiańskich łez
wewnętrzny zapach - słodkości organizmu wiedzy -
nie pozwala jeść

dobrze - mogę myśleć
zieleń kartki pozwala trwać
ocalić chwilowo resztkę świadomości
ubieraną powoli w sztywne regóły liczb i zasad

celem pobytu jest przystosowanie
do życia na planecie
do ochrony życia
zburzono myśl i cel
zastygają tutaj dusze
wyciśnięty sok poezji
starty gąbką z zimnej tablicy
miesza się ze zwykłością kredy

kremowy blok w szare pasy
za kwadratami już pusto
sprzątaczki wymieniają wodę
zapapraną brudną kredą

słaby+ 8 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 9 pazdziernika 2000

Inne teksty autora

*** (wybrałem ciebie)
Paweł Lang alias LEPiK
w zasięgu podprzestrzeni
Paweł Lang alias LEPiK
die poetik Gruppen
Paweł Lang alias LEPiK
* * * ( Jesteś...)
Paweł Lang alias LEPiK
przemyślenia o wieczności
Paweł Lang alias LEPiK
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca