po godzinach (wiersz)

latarnie kładą mnie cieniem

świat przyciemniam jeszcze oczami i

widzę

ludzkie serca na migi

chrząknięcia bez zbędnego przepraszam

namiętności zebrane z gazet

wtykane stronami do uszu sąsiada

nadprogramowo

opróżniam kosze w głowie

swoim sposobem bez komentarza

pozwalam sosnom w wodzie zmyć kurz

z dzisiejszych chodników

gramofon gra wyuczoną hipotezę

zamykam się w myślach

by szumem odpłynąć