Literatura

Postrzeganie (wiersz)

introwertyczka

Zbyt duży kapelusz spada prosto
W oczy widzisz wiele a tak niby
Czarna kometa przeszywa niebo
Czarnych gwiazd nad horyzontem
Unosi się poranna mgła niezbadanego

Może to błędne ogniki w oczach
Że widzisz prawie wszystko a tak niby
I nawet nie twoich nie ich błękitne
Niebo ponad głowami pod stopami
Zmysły zmieszane z błotem

Przecież świat jest tak piękny
A ty nie widzisz nic a tak niby
Miarowy puls podpowiada kolejny
Ostatni wers zakończenia
Jest taki piękny jak być musi


niczego sobie+ 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Marek Dunat
Marek Dunat 3 marca 2008, 08:34
nagromadzenie ,, widzisz,, iście zawrotne i powalające . przerzutnie zbyt komplikują . mam wrażenie ,że zaplątałaś się w słowach . jestem na nie.
ew
ew 3 marca 2008, 17:59
ja również , wyprostuj
przysłano: 2 marca 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca