Literatura

XXX (wiersz)

macarenka

Trudno je zdefiniować, jeszcze trudniej wytłumaczyć...

A jednak każdy pragnie je mieć, nikt nie chce stracić.

Potok myśli, morze słów, burza wspomnień -

 - To wszystko i jeszcze więcej chroni je od zapomnień.

Czym jest życie? Czym ten dar z niebios dany?

Kim jest człowiek? Czym jego los co dzień rzucany?

 

W natłoku spraw stanę czasem obok...

Rozglądam się i patrzę czy nie ma nikogo.

I myślę wtedy po cichu, i szepczę sobie do ucha

O tym czym jest życie...czy to aby nie gałąź sucha...

Czy to czasem nie szara kartka, groźny mrok,

Czy to aby nie pustynna ziemia, która potęguje ponury wzrok...

 

Na szczęście są też te dni, gdy się nie rozglądam,

Gdy nie płaczę, nie dziwię się, gdy się nie przyglądam.

Są to te dni, w które się uśmiecham,

Gdy nie myślę ni razu, że mam pecha.

Stoję wtedy najwyżej, na najpotężniejszym szczęcie

I wołam, i krzyczę z radością: "Kocham Cię Życie"!

Jesteś moją nadzieją, cichym marzeniem, spełnieniem wszystkiego...

I choć dobro ze złem mieszasz - nie oddam CIĘ, zachowam jak swego!!!


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 10 marca 2008, 18:45
Spójrz na zapisz: pytania retoryczne zabijają tekst, interpunkcja nie pozwala się skupić, wykrzykniki, pytajniki - w ten sposób się nie uda. Nie zachęcasz do czytania takim niedopracowaniem tekstu.
Marek Dunat
Marek Dunat 10 marca 2008, 19:06
nie , nie. słowotok , rymotok bylejaki. pytania na które nie da się odpowiedzieć . nie .
przysłano: 10 marca 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca