przy porannej kawie (wiersz)

Tylko końcówka. Zbyt wprost powiedziałeś o co chodziło w wierszu. Takie zagrywki to przeżytek.

a już się uśmiechałem że się będę uśmiechał a tu.. łeee..... uuuuu...... chciałbym być dżdżownicą.. ;-)
pl.youtube.com/watch?v=Lc9vjiPqBCk

początek obiecujący, końcówka zbyt dosłowna. Ale i tak jesteś popier... :D

Michał, rozwiń mi, jeśli Możesz, swoją koncepcję mojego popierd... bo ciekawy jestem jak do tego doszedłeś;)

oczywiście to popierd... pozytywne, jak najbardziej :D

to taki tekścik z gatunku erekcjato . w czystej formie powinien wyglądać tak:

Złamałem cię dziś!

Nareszcie

Od dawna mi przeszkadzałaś

Drażniłaś

Swym milczeniem

Nie rozpalałaś choć potrafisz

Rozpalać

Choć drobna miałaś w sobie moc

Ale bawiąc się ze mną

Leżałaś bezczynnie

Wziąłem cię więc i złamałem...



































Nie rozpalisz już nic – zapałko

nie jestem zwolennikiem takiego stylu . to raczej zabawa towarzyska niż poezja.