(przy)wiązanie (wiersz)

przywiązanie...mimowolne ograniczenie świata do jednej osoby....nie ma co święta działają refleksyjnie, chyba nadmiarem czasu, każdy ma swoje wydeptane szlaki...przypuszczam, że w którymś miejscu nam się przecinają:)

przesadziłaś trochę z tą zabawą nawiasami, co za dużo to nie zdrowo:)
kursywa zbyt oczywista, łamie mi wizję.
Już sie lepiej zamknę :)

No jeden mogę wyrzucić....

mniej oczywista ew. ta kursywa? ;)

Ciekawy! Pierwsza strofa to dla mnie perełka istna. Ale i tak wydaje mi się, że dwa nawiasy w tak krótkim wierszu to za dużo, na dodatek te 3x 'nie'... wiesz, nie razi mocno, ale jednak.

Panie A ... poprawiłam

Ihaa! Teraz wpadłem w zachwyt! : )

Cieszę się... Pana ;) wprawić w zachwyt to trudna sztuka...
Wesołych Świąt takich zachwyconych....;)

:D Bosssssko po prostu. Bardzo mi się podoba i sobie dodam do ulubionych o!
:)

`Kto jest bez winy niechaj pierwszy rzuci kamień, niech rzuci...` - a zaśpiewało mi się samo po ostatnim wersie.
Wszystko w wierszu jest na swoim miejscu i ... lubię taką zwięzłą, zmuszająca do zastanowienia refleksyjność.

ale wieeeelka przepaść między strofami. Ale to jeden z uroków Wywroty :) kolejny utwór z nawiasami, to chyba już Twój nałóg? Podobał się :)

Michał... chyba już przepaści nie ma;) tak miewam nałogi... z czasem przejdzie... :D Dzięki

Ata dziękuję...

(nie)orzeczemy - czy poprawniej nie byłoby (nie)orzekniemy? nielogiczny ten nawias, wiersz niby ukierunkowany nagle staje się niezdecydowany. podoba mi się tylko pierwsza strofa. wydźwięk całości - niestety nie dla mnie.

No wiesz estel porawniej;) Dzięki

estelko - obyś nie miała nigdy potrzeby by zrozumieć to co napisała autorka . życzę Tobie z całego serca. a ja dostałem tymi strofkami przez łeb i oniemiałem .

ha! no i teraz to jest wiersz .

No to się cieszę ew. BARDZO ...

Niech sie, Moja Droga, uspokoi, bo prześcignie nas wszystkich razem wziętych. O z wrażenia robię literówki ;)
Pozdrawiam piekielnie.