Literatura

odeon (wiersz)

caffeine

zasmucone myśli
struną rozedrganą uciekają spod palców
niemelodyjnie
forte wykrzyczy w oczy samotność
bez fałszu

w rytmie półnut i ósemek
taktem na trzy czwarte będziemy wracać
otwierając serca wiolinowym kluczem

zagramy nasze życie zwyczajnie

bez dyrygenta


dobry 7 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Zły Miś
Zły Miś 30 marca 2008, 22:11
puenta dobra :)
ataraksja
ataraksja 30 marca 2008, 23:56
trudne. dla niemuzycznego ucha - bardzo trudne. chwyta na wędzidło wielogłosowość pierwszej strofy, druga - moim zdaniem za bardzo `teoretyczna` muzycznie, zakończenie - wybrzmiewa czystym akordem.
..
.. 31 marca 2008, 05:50
nastrojowo zagrałaś Cofiee :-)
...
... 31 marca 2008, 10:34
się zgadzam ze smarkiem :)
tajemnica
tajemnica 31 marca 2008, 15:29
"zasmucone myśli
struną rozedrganą uciekają spod palców
niemelodyjnie"
to jest cudne.
I płońta idealna po prostu...
Marek Dunat
Marek Dunat 31 marca 2008, 16:47
ileż tych metafor koffeinko nagromadziłaś . i jakich niecudnych . takie jakieś oklepane . bez ,, partytury życia,, i ,, pięciolinii przeznaczenia,, dałbym się pokroić za ten wiersz.
Marek Dunat
Marek Dunat 31 marca 2008, 18:31
jest ślicznie . jest cudnie . :)
tajemnica
tajemnica 31 marca 2008, 19:06
mhmmm
whiteshrew
whiteshrew 31 marca 2008, 20:23
hmmmmm jakoś mi tak bliskie i znajome te drgania się wydają ;> przed zmianą nie widziałam a tak podoba mi się jak jest :]
Bronek
Bronek 1 kwietnia 2008, 09:28
Wiolinowy klucz, aż sie prosi o rozwinięcie, metafora jest tu ważniejsza od tego o czym piszesz, ciekawy, interesujacy, ale jakby niedopowiedziany, moim skromnym zdaniem oczywiście....
Usunięto 1 komentarz
przysłano: 30 marca 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca