Kat-olik (wiersz)

Mario, Matko Boża,
módl się za nimi grzesznymi,
o mnie zapomnij.

Napluto mi pod nogi,
przyzwyczaiłam się.
Nie wiesz, jak wiele na Golgocie
wsiąkło w ziemię wspólnych łez.

Dumna, że syn umarł za ludzi?
Ja umarłam za Chrystusa.

Będę wiecznie cierpieć?
Trudno. Od zawsze pływam 

w grzechu pierworodnym.

Twoje niebo?
Człowiek zawsze pragnął tego,

co dla niego najgorsze.

Zadrzyj wyżej głowę,
to już nie zabija.
Najwyżej skręcisz sobie kark.