Wielki kamień (wiersz)

Zataczamy wielki kamień zostawiamy za sobą
sprawy zbyt nieporęczne jak krzyż albo kamień
odchodzimy z miejsca pytań o nasze wątpliwości i trwogę biorąc jedynie to co łatwe do niesienia

Zataczamy wielkie koło to co było lekkie
czynimy ciężkim co było dobrem czynimy złem

Bezsilni drogą dochodzimy do grobu pytań
w którym odpowiedzi przywalone wielkim kamieniem czekają posłuchania
stoimy z prośbą bezgłośną pragnieniem Chrystusa
który kamieniem nam i krzyżem

Co Pan na taki zapis? : )
Myślę że byłby czytelniejszy i bardziej zachęcał do czytania - słupki odstraszają.

Zataczamy wielki kamień zostawiamy za sobą
sprawy zbyt nieporęczne jak krzyż albo kamień
odchodzimy z miejsca pytań o nasze wątpliwości i
trwogę biorąc jedynie to co łatwe do niesienia

- o tak : P

wybacz Andrzeju , ale ten kamień wymieniony w krótkim tekście aż tyle razy , staje ością . tym razem nie dla Twojego wiersza. ode mnie rzecz jasna tylko.

Co do zmiany układu wersów, zgoda, chyba lepiej. A że tyle tego kamienia. Chyba tak musi już być, nawet jeśli nie mam racji, bo gdyby to był głaz np to byłby to już inny wiersz.
Na grób Chrystusa zatoczono właśnie wielki kamień.
Ale dziękuję za uwagę.
Pozdrawiam
Andrzej Talarek

zminiony zapis wiele poprawił. jednakże ten kamień jest jak belka w oku. ;) i zastanawiam się co z nim zrobić ?

toczymy wielki kamień zostawiając za sobą
sprawy zbyt nieporęczne jak krzyż, albo kamień właśnie przetoczony.
odchodzimy z miejsca pytań o nasze wątpliwości
trwogę biorąc jedynie, co łatwa jest do niesienia

Zataczamy wielkie koło . co było lekkie
czynimy ciężkim, co było dobrem czynimy złem.
bezsilni drogą dochodzimy do grobu pytań,
w którym odpowiedzi przywalone tym,
co przytoczyliśmy sami- czekają posłuchania.
stoimy

z prośbą bezgłośną, pragnieniem Chrystusa,
który kamieniem nam i krzyżem

tak sobie tylko niezobowiązująco poprzestawiałem, chcąc zwizualizować . może sie Tobie przyda jakoś.

P krótkiej drzemce - w moim wieku już się zdarzają - napisałem trochę inaczej, uwzględniając pierwszą sugestię Anathemy. Tak na gorąco mam nadzieję że jest trochę lepiej bez utraty pierwotnego sensu.
Pozdrawiam
Andrzej Talarek

Pięknie. I oceną poprę - bo teraz naprawdę bardzo mi się podoba. Dobrze się czyta i nie ma powtórzeń. I przekaz dobry.

Dziękuję. Uczę się i mówię to bez fałszywej skromności i chęci przypodobania się.
Andrzej talarek

Pasuje mi wymowa tekstu. Czuję ją. Forma jednak co nieco zgrzyta ;) Pozdrawiam. A.

Ładny przekaz. Trochę inaczej czytam - ale to pewnie kwestia osobistych przemyśleń :
Wielki kamień

Toczymy potężny głaz zostawiając za sobą
sprawy zbyt nieporęczne jak krzyż lub przykazanie.
Odchodzimy z miejsca pytań z wątpliwościami i
z bojaźni biorzemy jedynie to co łatwe do niesienia.

Zataczamy wielkie koło. Co było lekkie
zaczyna ciążyć, co było dobrem złem czynimy.

Bezsilni dochodzimy do grobu szukając odpowiedzi,
które przywalone ciężarem niepamięci
długo czekały posłuchania.
Stoimy z prośbą bezgłośną pragnieniem Chrystusa
co kamieniem nam i krzyżem.
Pozdrawiam.

< z bojaźni bierzemy jedynie to, co łatwe do niesienia. > - przepraszam literówka się wkradła :(
PS - Zapis z interpunkcją bardziej mi pasuje do klimatu jaki oddaje wiersz.