sól (wiersz)

siedem darów miał Jasio

siedem mówię wam

ten pierwszy by otwierać serca

wytrychem słowa „żyj"

ten drugi by krew po frontach

zbierać i matkom odsyłać

trzeci dar miał po ojcu

plecy dla prawdy nadstawiać

ten czwarty jak opłatek w ustach

rozpływał się w miłości

gdy tylko jej dotknął

by w piątym darze

oddać po stokroć

szósty dar by dmuchać na zimne

serca konających w niewierze

a siódmy...

spoczywał tam

gdzie ucho wasze i oko

prawdziwie poznają