prywatny bóg. (wiersz)

chyba słabszy od poprzedniego, ale pośtępy robisz zdecydowanie :)

skoro tak mówisz ;>

opiekunowie drodzy... przybywajcie!
:D

misiu, postępy, nie pośtępy:P a wiersz fajny:)

:)

Któż wzywał ducha niespokojnego?

Nienajgorszy wiersz. Prosty, ale mądry.
"nim dopadną nas na złe i dobre
choroby o łacińskich nazwach" - to ekstra.

no to w porządku, chyba ;)

zajawką przyciągnęłaś mnie do czytania jak magnesem, jeśli pozostaniesz w czytaniu takiej właśnie literatury, nie zgubisz się nigdy. Co do wiersza, trochę mdło wypadł, ale można to właściwie podciągnąć pod spokojność, która przejawia się w atmosferze książki. Dwa ostatnie wersy to perełka, przemyślana i mądra.

dziękuję. książka zrobiła na mnie duże wrażenie, więc uznałam, że warto pod ten temat coś napisać
:)