kra (wiersz)
nierealna
matka często do mnie mówi
albo milczy - między nami wiele
słów i spojrzeń.
dużo rozmawiamy
milcząc o przeszłości.
w rodzinnej próżni -
my obie.
dobry
5 głosów
przysłano:
5 lipca 2008
(historia)
przysłał
joan –
5 lipca 2008, 21:40
autoryzował
Marek Dunat –
7 lipca 2008, 10:06
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Pozdrawiam,
M.
Wprost przeciwnie do mojego przedmówcy, te frazy zostaną w mojej pamięci, na dłużej, zaręczam.
Słowem , ciekawy wiersz, ciekawy tytuł - mocne i dobre , krótko, acz dobitnie "opowiedziane".
Pozdrawiam.
"dużo rozmawiamy
milcząc o przeszłości"
razi, ponieważ milczące rozmowy motywem są dość powszechnym, żeby nie powiedzić pospolitym.
Czy po 'przeszłości' nie powinna być kropka?
Co za przetargi tutaj jak o Nobla?
I jakby tutaj jacyś sami "wielcy poeci"...(sic!)
Dziwne, może się wiersz nie podobać, ale przecież merytorycznie
rzecz biorąc , to dobry i ciekawy tekst.
Pozdrawiam.
hmm...nie wiem czy mozna stwierdzić jednoznacznie czy tekst jest ciekawy...ilu odbiorców tyle zdań na ten temat zapewne. choć jest zgrabnie, już to chyba pisałam. jest poprawnie.
Poza tym więcej czytajcie, w tym poezji na całym świecie - poezja jak każda dziedzina sztuki rozwija się, poszukuje - dlatego nie powinno się trwać cały czas w skostniałej już formie. I takiej, jako już dobrze znaną , przyklaskiwać. To moje szczere osobiste zdanie, ale może nie do końca gadam głupoty.
Pozdrawiam.
teraz to ja już pani nie rozumiem, Frannie. no cóż, nie wszystko i wszystkich rozumieć musze. tylko myślałam, że nareszcie będzie o utworze. bez przytyków do komentujących, piszących etc.
pozdrawiam.
Jest jakby podkreśleniem obu płaszczyzn, jest celowe i dobrze tutaj gra , chociaż się powtarza, przecież w pewnym sensie! (milczy/milcząc - świetne!). Proszę poczytać wiersz na głos, naparwdę tutaj jest "OŚ" miniaturki, ważne to i niesłychanie na miejscu.
Pozdrawiam.