Literatura

Ja (wiersz)

Paweł "Brodi" Rogoziński


Kim jestem?
Co robię?
Po co żyję?
Dla kogo?

A kogo to obchodzi,
Poza mną samym?
Jestem niczym płomień świecy
Stojącej na wietrze,
Zdany na jego łaskę i niełaskę.
Wystarczy mocniejszy powiew
I przeminę.
Choć dobrze wiem,
Że to nieuniknione,
Pragnę odwlec tę chwilę,
By móc cieszyć się życiem,
Bo im mniej go mamy,
Tym bardziej je cenimy,
Tym mocniej się go trzymamy,
Choć wiemy, że śmierć
I tak zastuka do naszych drzwi.
Pragnąłem w życiu miłości,
Pragnąłem zaznać szczęścia i radości,
A tymczasem wszędzie
Widzę nienawistne spojrzenia,
Smutek i rozpacz.
Gdzie te ideały?
Gdzie one są?
Przeminęły wraz z ludźmi
Takimi jak ja
Niepoprawnymi romantykami
I marzycielami...
One odeszły,
Więc może przyszedł już czas
I na mnie?

Gdzieś z głębi mojej duszy
Wyrywa się głuchy krzyk:
NIE!!!
Lecz usta milczą,
Jakby do końca
Nie były pewne...

Dedicated to: Magda


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 22 września 1999

Inne teksty autora

Mgła
Paweł "Brodi" Rogoziński
Świat
Paweł "Brodi" Rogoziński
Przebudzenie
Paweł "Brodi" Rogoziński
Zaopiekuj się mną...
Paweł "Brodi" Rogoziński
Cisza
Paweł "Brodi" Rogoziński
Wyznanie
Paweł "Brodi" Rogoziński
Zrozumienie
Paweł "Brodi" Rogoziński
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca