holly (wiersz)

hmm....za dużo "się" jak na moje oko.

zbędne "się" wyrzucone:) dzięki:)

:)

A ty wiesz wspólniczko:) co ja na temat tego wiersz sądzę :)

a resztę to już ocena :) powodzenia:)
L!

wiem i dziękuję:)

cudo ,vademecum kobiecości ujęte w kilku strofach:)(chociaż jako facet i tak pewnie za mało zrozumiałem, cóż, niekiedy biologia to okrutny ogranicznik:P)

rewelacyjny wiersz. Najlepszy jaki czytałam spod Twojego pióra. :) Bardzo podoba mi się treść, taki... bliski ;) Też jestem kobietą, odczucia podobne i kota nawet mam... ;))) Bardzo podobają mi się przejścia, zostawiają pole wyobraźni, świetnie się czyta.

Przypomina mi trochę poezję Anny Świrszczyńskiej, chodzi mi o tą część twórczości mniej znaną - miłosną. ; )

literówka !!

mhm. deklaruje - deklaruję.

Autorka poprawi w poniedziałek. Jest poza zasięgiem.

poprawiłam jej ;)

Dzięki Tajemna;)
to napisałam ja.Jedna Latte!:P

Holly skojarzyło mi się z imieniem bohaterki pewnego filmu, na który przypadkiem się natknęłam, niech mnie szlag - nie chciałam. Oby skojarzenie nie było właściwe. No nieważne.
Nie podoba mi się wiersz. Jest mdły, jakieś tanie postanowienia z niego wyłażą, ani to to mocy nie ma, ani siły w słowie, nie ma przekory nawet. Ot, napisanie. Takie z pogaduch z psiapsiółką o pierdołach.
Kot - widzę dwie drogi. Albo holly stała się już starą panną (czyt. zagorzałą feministką) i mieszka z kotem, albo ta druga droga, która zapewne znana jest tylko peelce (no i psiapsiółce). No jest jeszcze trzecia właściwie, że mały kotecek, zbłąkany, słodziutki...
Pozdrawiam!

a ja koleżance estelce dam wyróznienie za komentarz. takie osobiste.
co do wiersza- taki sobie . zgorzkniały, do przedłużonej lampki wina, dla wyemancypowanej koleżanki , do wspólnych żali. napisany jednak dość sprawnie.

Wspólne żale? Gorzkie żale? Jeśli tak to wygląda, to ja podziękuję, będę pokorna i nie będę miała pretensji. Bo takie to głupotki. Moim zdaniem, oczywista. :)

sorki, ale ja za Anathemą :((

dziękuje tajemna za poprawkę:)

komentującym za pochylenie się :)

bo pani Hepburn istotnie jest kojarzona z istotą kobiecości :) a ja lubię Śniadanie u Tiffany'ego. ładne ujęcie

Dla mnie wiersz osobisty.