wrodzona wada wzroku (wiersz)

nagminność interpretacji wybiórczych usiadła na mnie

i na was panowie okrakiem naciskając pod tekstem

na przycisk z fobią 

rodzaj żeński ułożył się spokojnie w ściągnięte brwi

z wiarą w rozkosznie mądre miny i zbyt proste nosy

profil humanistyczny wydaję się bardziej wiarygodny

nawet lekko ludzki

ja też nienawidzę tych podwórek o których się nie krzyczy

plakietek z bladoczerwoną powłoką i kolejnych diet

cud nad wyschniętą kałużą

owińmy się ciasno folią kultywując

patriotycznie obskórny detoks żeby polska

była polską matką kochanką mężem

sprzedawcą jajek z niespodzianką

podglądnijmy nagą przeszłość

z perspektywy cyfr nazw i znaczeń

posiłkując się zdawkowym dniem dobrym

do niewidzenia