Literatura

Miłość (wiersz)

Paweł "Brodi" Rogoziński

Siedzę i myślę,
Zamknięty w swej własnej skorupie.
Siedzę i myślę o miłości.
Czymże ona jest?
Czy miłość to słowik,
Który słodko kwili gdzieś w górze,
Czy może to piękna róża,
Która wabi swym pięknem,
Lecz okrutnie rani swymi kolcami?
A może to woda, której szum uspokaja,
Ale głębia – topi?
I któż mi odpowie?
Ty? Nie!
Ja? A czymże ja jestem?
Marnym robakiem, który żyje
Wśród innych jemu podobnych.
Bo wszyscy jesteśmy marnością
I to ona nas pożera tak,
Jak robaki toczą martwe drzewo.
Więc czym jest miłość?
Nagrodą? Dla godnych.
Karą? Dla grzesznych.
Pokusą? Dla słabych.
A może nie ma jej wcale?
Bo czy kto widział miłość?
Jak ona wygląda?
Czy jest piękna, czy obłudna?
Daje radość, czy smutek?
A może ma obie te twarze?
Tak... To może być ona.
Lecz jej prawdziwe imię to
NIENAWIŚĆ

Dedicated to: MAGDA

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 22 września 1999

Inne teksty autora

Mgła
Paweł "Brodi" Rogoziński
Świat
Paweł "Brodi" Rogoziński
Przebudzenie
Paweł "Brodi" Rogoziński
Zaopiekuj się mną...
Paweł "Brodi" Rogoziński
Cisza
Paweł "Brodi" Rogoziński
Wyznanie
Paweł "Brodi" Rogoziński
Zrozumienie
Paweł "Brodi" Rogoziński
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca