Literatura

Siedem (wiersz)

Michał Domagalski

1.

Siedzi mnie siedmiu w butach identycznie

oryginalnych. Różnią się. Zakładaniem

nogi na nogę: prawa na lewą, lewa na

prawą. Marką – od rozcieńczania zbyt

jasnego – piwa. Kolorem włosów

kobiet, z którymi chcieliby uprawiać

bardziej wspólny niż własny ogródek.

 

3.

Siedmiu mnie nie oczekuje, że ósmy

ja nadejdzie. Strzeli. Odnowi emocje

zabaw. Przywróci rację bytu wrzącej

krwi, która uderzała w twarze od środka

podczas seansów filmowych oraz mierzenia

członków w ciemnej piwnicy. Nie-oczekiwanie

siedmiu mnie ma rację bytu. Ósmy nie.

 

5.

Stężenie dłoni zaciskanej na grudzie

ziemi zostaje ostatecznie zastąpione

zdecydowanym objęciem kufli, na

temat których wybucha różniąca na

serio mnie siedmiu dyskusja: są do

połowy pełne czy raczej w połowie

puste. Wśród za, a nawet

 

7.

przeciw upływa ostateczne opróżnianie. Potem

problem rozrasta się poza piwny

ogródek.

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 1 listopada 2008, 10:19
Byłeś moim faworytem Michałku.. ale wyróżnienia gratuluje również :)
Michał Domagalski
Michał Domagalski 1 listopada 2008, 10:22
Dziękuję, Ewciu. ;)
Grzesiek z nick-ąd
Grzesiek z nick-ąd 1 listopada 2008, 10:55
czy ja go Michale nie miałem przyjemności już czytać?
bo jakoś tych siedmiu w identycznych butach mnie kręci głową
gratuluję ,wszak i ja kciuki trzymałem:)
Michał Domagalski
Michał Domagalski 1 listopada 2008, 11:31
Raczej nie mogłeś go czytać. Chyba, że gdzieś podobny motyw wystąpił.

Dzięki, Grzesiek.
Figa
Figa 16 maja 2011, 15:40
1 3 5 7 - ciąg arytmetyczny!
Michał Domagalski
Michał Domagalski 16 maja 2011, 17:48
Się wie, Cycolino!
przysłano: 31 sierpnia 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca