antropologiczny traktat o w.t. (wiersz)

mówią na niego psychol albo cacany -
nie pytać o to drugie, tym bardziej o pierwsze.

mieć więcej niż trzydzieści, nie wiedzieć gdzie się jest i co to
za stwory, które się na mnie gapią, plują i próbują wkurwić.

nie podchodźcie, znam ciosy, o których wy, totalni ignoranci,
nie macie pojęcia. w innym życiu potrafiłem nazwać
każdą czynność psychiczną, fizyczną i fizjologiczną.

zostało mi z tego moknąć pod słupem, zlizywać wodę z kabli
i udawać, że jestem strachem na wróble; mieć więcej niż trzydzieści,
rozłożone ręce, te same od miesiąca i kształt ciała. ten sam

jak wtedy, gdy co rano pytam o drzwi i nikt,
nikt nie potrafi ich pożyczyć.