druga rozmowa z tyłem głowy (wiersz)

To nie pierwszy Twój tekst, w którym pojawia się sygnał końca ("zdychać"). Przez ten kontekst na pewno obniżasz wartość modlitwy.
Powraca temat małżeństwa (rozpoczęty w pierwszej części).
Najlepszy fragment:

z profilu
wyglądasz nadzwyczaj treściwie
anachroniczne oblicze najgorszych
wkładane do portfeli na szczęście
zapisywane w post scriptum
stęchłym drukiem wolności

Przynajmniej mnie coś w nim urzeka.

Niepokoi mnie fakt, że czasami gubię się w trakcie czytania wywodu, ale to może wynikać z mojej nieudolności.

W dobrym miejscu znalazło się słowo "psy" - właśnie tam są one bezpańskie, a jednocześnie "przypominają".

Ja tu będę musiał jednak wrócić.

odwagi

nie podoba mi sie nigdy uzasadnianie , lub pieczętowanie frazy dopałniaczowa metaforą . to zabieg dla mnie niewartościowy. trzeba by moim zdaniem stworzyć dział pt: metafory ciotki klotki. ,,druk wolnosci , ,, ludzkopomna przemakalność ,, - to sekwencje wywołujące u mnie dreszcze. zgadzam sie co do killku zawartych w wierszu prawd ( miedzy innymi na temat małżeństwa. podoba mi sie zakończenie. nie podoba mi sie zapis. mimo wszystko wiersz na plus.

Przerost formy nad treścią. Zastosowane środki stylistyczne są jak - cytuję:
Pierwsza wiązka cząstek, która pokonała cały obwód akceleratora LHC w ośrodku CERN pod Genewą. Wiązka protonów została przeprowadzona zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

No właśnie: I co z tego.....wiersza?

w porządku. udało Ci się zniechęcić mnie do wystawiania tekstów. czy przyniosło Ci to zadowolenie ?