Nie, prawda (wiersz)

"Tajemnice zawsze
mówione są na głos
dźwiękiem czystym
bez szmerów i szeptów
niewychowania naprzeciw
skrępowania

wychodzi z prawdy jej oczywistość
bez szansy na przejazd
autem ironii
w cieniu użytecznej szczerości
kapitulacji skromności
znajomości wychodzą na pokaz"

W drugiej strofie młyn robią; "szczerości, skromności, znajomości".............poza tym mamy tu asekuracyjną prawdę................"no zobaczcie, na sarkazmie taki właśnie jestem"............podoba mi sie i to bardzo.............jest wiersz..............Serdecznie Pozdrawiam!

"znajomości wychodzą na pokaz" - ooo.. puenta jak batem strzelić, najbardziej z tekstu mi się podoba. reszta taka przeciętnawa akurat.

Auto ironii trochę za bardzo wydumane. Poza tym trafny, dobry tekst.

Autem ironii też mi się nie podobało więc postanowiłem to zmienić

ej. masz cztery ości w 2! jak się skupi na nich uwagę to dość zabawny szkielet powstaje, prawdziwy fishbone ;)

pierwsza zwrotka jak dla mnie świetna

Normalnie. Przeciętnie.
Pozdrawiam!

tekst do przeczytania i zapomnienia. nie zatrzymuje i nie rzuca o ściane . ale też nie odrzuca. akceptuję .

drażnią mnie rymy

a mnie drażni zbytnie rozdrobnienie wersów - ot tak jakby się autorowi czkało.
A to przykre przy dobrym tekście

Pozdrawiam