Anioł (wiersz)

ANIOŁ


Po kamiennych idę schodach
Na kamiennym łożu sypiam
Welonem śmierci przykryta...

Z moim “bogiem” każdej nocy się kocham.
Gdy rankiem się budzę
On zza kropli rosy spogląda z ukrycia.

Drżę, gdy ku rozpalonym tętnicom
Swe trupie dłonie zbliża
Lecz nie uciekam
Bo wiem, że nie odbierze mi życia.

Na próżno poję go łzami
Prosząc o pocałunek
Bezduszny zabierze mi miłość
I szczęście wiosennym deszczem pachnące...

Zanim oczyma diabła spojrzę
Ostatni jęk w czasze wydam
ostatni pocałunek sprzedam
On wyssie mą duszę
i ciało na pastwę hien pozostawi

O, panie moich westchnień
I królu egzystu mego!
Zabij siostrę obłąkaną
Twoją krwią i twoim ciałem zbrukaną.