CZERWIEC (wiersz)

Noc jest naszą porą dnia. Pejzaż trzyma

na uwięzi drapieżne oko sowy. Warczymy

jak psy. Znieczulamy się seksem. Ciała

niebieskie pełzną jak kraby. Księżyc wtacza się

w antrakcie, pijany i wzdęty. Wielkookie

malwy otwierają paszcze; lato nie daje im spać.

Czy wiesz coś o tym, pluszowy trzmielu,

który w ich słodkie wnętrza wbijasz się

jak w pochwę? Jest czerwiec, jemy czereśnie

i poza tęsknotą za bogiem, nie mamy się na co

uskarżać. Miąższ brudzi wargi. Jeśli zmrużyć

oczy, gwiazdy rozlewają się jak rtęć. Kapią.