"SPÓŹNIENIE" (wiersz)

staram się jak mogę, naprawdę, ale nie potrafię tu nic wyłuskac dla siebie.
chyba druga strofa unimożliwia mi cokolwiek przy tym tekście.
świeży kotlet
już dawno przestał oddychać
pod kołdrą
z chrupiącej panierki - no bo jak to brzmi? no jak? skoro kotlet, to wiadomo, że nie oddycha od dawna raczej. chocby nie wiem jak świeży. no chocby nie wiem co. :I

tak, ale świeżo upieczony kotlet PARUJE, co z powodzeniem można przyjąć za oddychanie.....
może więcej wyobraźni?

zapewniam, że na brak wyobraźni nie narzekam :D

a co do samego tekstu, po kolejnym czytaniu:

personifikacja pożywienia w tym tekście sprawia wrażenie groteskowe, śmieszne. mimo tego zabiegu(niezbyt szczęśliwego) wszystko jest podane bardzo dosłownie, nie ma miejsca dla zastanowienia, interpretacji. kawa, kotlet, szarlotka - na ławę. duet spóźnienie - oczekiwanie dosyc przewidywalny. dobór słow taki sobie, w zasadzie pierwsze trzy strofy zbudowane tak samo. to wszystko oczywiście moim subiektywnym zdaniem.

literówki.

A mi się podoba. Nawet miejscami urzeka. Wyrzuciłbym może ostatnią strofoidę.

a dla mnie niesmacznie ( ale niestety zgodnie z prawdą) zadziałały słowa o kotlecie . żremy wszak co zabijemy . całość moze być .

całkiem, całkiem, choć ta kawa z kotletem i szarlotką zanadto przemieszane, nie pasuje mi ten kotlet po kawie, ale ogólne - całkiem pozytywnie

kawę należy robić po obiedzie, żeby nie ostygła.

banał już w tytule, oczekiwanie na spóźniającego się - motyw strasznie zużyty, antropomorfizacja kotleta rozwala całą planowaną powagę. dla mnie nic tu nie ma, niestety.

p.s. branie tytułu w cudzysłów jest zabiegiem co najmniej niepotrzebnym, przecież i tak widać, że to tytuł.

takie moje oznaczenie wywodzące się z nauki w szkole podstawowej- tak mnie kiedyś uczono, wiec teraz tak robię, a że jestem starej daty............
teraz widocznie cudzysłowia się nie stosuje według tych samych zasad co kiedyś

tak, urzeka ^^