zimowy zaprzęg (wiersz)

oczy spuściła dzisiaj zima

rzęsy tuszuje strojnym szronem

tak zawstydzona czy naiwna

ogrzać się przyszła drży przed chłodem

w saniach zgubiła renifery

wodze fantazji ją zawiodły

śniegu jest tyle co na kredyt

płaszcz niech wysuszy z deszczu mokry

w zaprzęgu swoim wnet umieści

zamiast stu rączych końskich kopyt

z nieba gwiazd zdjętą konstelację

wzrósł dziś na wszechświat przecież popyt