Literatura

koronczarka (wiersz)

Zofia E.W.

  

jedwabnymi chwilami

dzierga koronki poezji

biorąc w objęcia słowa

 

rozplątane nitki wspomnień

przesuwa za i przeciw

ściegami wersów snując

sploty czasem zapomnianym

 

kropkę przed kolejnymi zdaniami

zamyka  supełkiem przypomnienia

dla wątku i osnowy pióra


niczego sobie 4 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
3EYE
3EYE 16 stycznia 2009, 08:38
ładny, ale raczej chuderlawy (-;
Ir
Ir 16 stycznia 2009, 11:03
Całkiem zgrabna koronka słowna :))
urughai
urughai 16 stycznia 2009, 11:54
"jedwabnymi chwilami poezji
dzierga koronki
biorąc w objęcia słowa"


.....................może tak ?
nied
nied 16 stycznia 2009, 18:28
takie bez smaku
Zofia E.W. 18 stycznia 2009, 00:29
...dzięki za czytanie i uwagi...to jest tylko próba dziergania poezji ....Urughai to przestawinie może byc ,,,ale... troche zmienia szyk -poezja ma być wpracowana jak koronka...co nie zawsze się daje
Serdeczne pozdrówka.
estel
estel 18 stycznia 2009, 00:44
Nie lubię używać tego słowa, no bardzo nie lubię, ale muszę - grafomania. Dzierganie koronek poezji to jest grafomania.

Pan A.: Milczy. Myśli. Nie może się zdecydować.
ew
ew 18 stycznia 2009, 15:57
dla mnie zbyt wiele zdrobnień w wierszu, koronkowo tak i chyba dlatego banalnie.
Michał Domagalski
Michał Domagalski 18 stycznia 2009, 18:58
Również mam nieznośne wrażenie koronkowo grafomańskiej banalności. Nic mnie nie potrafi przekonać do tego wiersza.
przysłano: 15 stycznia 2009 (historia)

Inne teksty autora

Zbuntowana
Zofia
Aneks
Zofia

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca