Literatura

pudrowane świty (wiersz)

Papi żyje

usypiałem z nosem w prerii
za nie świętą przyczyną
twoich kowbojskich kołysanek
chrapu chrap póki śmierć nas nie rozłączy

i dopiero wtedy na złe i dobre
nie opuszczałem cię
chrapałem serenadą
dla uczczenia każdej
słodko gorzkiej nocy

poranki pod znakiem owsianki
i pudrowanego w biegu nosa
zaostrzały i tak już cięty apetyt na życie

żyliśmy więc po cichu
jak na duże dzieci przystało




dobry 7 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Ir
Ir 19 kwietnia 2009, 22:16
Pudrowane świty i kowbojskie kołysanki dla dużych dzieci :) Ująłeś mnie.
Jarosław Jabrzemski
Jarosław Jabrzemski 19 kwietnia 2009, 22:40
słodko-gorzkiej
A tekst milutki, mimo niefortunnego złożenia zaostrzania ciętego - regionalizm taki?
Kuba Nowakowski
Kuba Nowakowski 20 kwietnia 2009, 07:40
jeżeli przyjąć, że moje biurko lub głowa są regionami, to wtedy tak
tussilago 20 kwietnia 2009, 10:48
Miło znów widzieć po przerwie. Poruszający wiersz... tak po cichu, ale mocno.
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 20 kwietnia 2009, 14:45
hmm... dziwnie, tak średnio co drugi wers przypada mi do gustu i średnio co drugi odpycha.
na pewno ciekawie brzmi "nos w prerii", bo jednocześnie to jakieś odsunięcie się na bok i wspomnienie serialu, który o ile się nie mylę związany jest z klimatami rodzinnymi (co potem wychodzi w haśle przysięgi małżeńskiej). ustawianie siebie samego w roli obserwatora.
to jest na plus tekstu, chociaż mam nieco wrażenie, że wyciągam z niego własne widzi-mi-się, a nie na nim samym.


momenty, które mnie odrzucają:
"chrapu chrap"
"nie święta przyczyna" [ogólnie z przymiotnikami "nie" razem]
"słodko gorzkiej nocy" [myślnik, jak Jarosław mówił]
owsianki-poranki
Ir
Ir 20 kwietnia 2009, 23:51
Wiesz, ja nie wracam w komentach do wiersza....a tu mi się zdarzyło...no, coś w tym jest :)) !
Marcin Sierszyński
Marcin Sierszyński 22 kwietnia 2009, 21:27
Ale co w tym jest? Chwilowy przebłysk uśmiechu, ale tak oczojebnego, że właściwie nie sposób docenić.
Kuba Nowakowski
Kuba Nowakowski 23 kwietnia 2009, 11:31
oczojebny uśmiech - nie ma jak profesjonalna recenzja
Marcin Sierszyński
Marcin Sierszyński 23 kwietnia 2009, 12:03
Profesjonalne recenzje należą się profesjonalnym wierszom.
Michał Domagalski
Michał Domagalski 23 kwietnia 2009, 23:54
Mało profesjonalnie, bo amatorem jestem. :)

Wiersz mi ten strasznie obojętny, a to ponoć gorsze od nienawiści - tak mówią.
estel
estel 24 kwietnia 2009, 09:39
Mam wrażenie, że ten wiersz przez wszystkie wersy tak naprawdę kręci się wokół jednego wersu - któregoś z tych ze środka. I tego jest stanowczo za dużo.
tussilago 24 kwietnia 2009, 12:55
Hmm, zdziwiona jestem...
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 24 kwietnia 2009, 16:56
mnie też dziwi - że odpadł.
tussilago 24 kwietnia 2009, 17:10
Więc właśnie. Przykro mi. Dla mnie tu wiele emocji po męsku przytłumionych. A rzadko takie wiersze czytam. Takie, co gdzieś głęboko poruszą i nie dają spokoju.
Latte
Latte 24 kwietnia 2009, 19:06
Niepojęte... najlepiej puszczać dzieciaki... ehhh
przysłano: 19 kwietnia 2009 (historia)

Inne teksty autora

greciszek
Kuba Nowakowski
po wołanie
Kuba Nowakowski
ciemno
Kuba Nowakowski
akeda 2018
Kuba Nowakowski
ekstradycja stacha palucha
Kuba Nowakowski
niewzruszony
Kuba Nowakowski
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca