Literatura

Wrócić (wiersz)

Pan S

Italia, Predazzo

Czasem wracam
I nie potrafię mówić
Skrywam głowę za sztuczną zasłoną
Z prawdą bawiąc się
W niby chowanego

Czasem wracam
Choć nie widzę celu
Błądzę drogami szukając tej dobrej
Gdzie kawałki chleba rozrzucone
Miały być moim drogowskazem

Chciałbym czasem wrócić nie wiedząc
Coś sprawdzić
Choć to pewnie niemożliwe
Kopnąć kamień który rzuciliśmy razem

Może spadnie trochę bliżej

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
p 21 kwietnia 2009, 16:11
"Z prawdą bawiąc się
W niby chowanego"

w niby chowanego czy niby w chowanego?
Pan S 22 kwietnia 2009, 01:46
"W niby chowanego". Zastanawiałem się nad myślnikiem, ale... zostawiłem.

Pozdrawiam!
p 22 kwietnia 2009, 09:37
pytam, bo zdarzają się pomyłki a w tym przypadku zamiana kolejności całkowicie zmieniałaby sens :)
Pan S 22 kwietnia 2009, 22:47
wiem o tym :)
estel
estel 25 kwietnia 2009, 11:02
Wrócić w tytule, wrócić powtarzalne. Każdy wers to niemal strzał, razem budują coś tam, ale nie jest to trwałe, nie czuję rzeczywistej chęci powrotu.
Marcin Sierszyński
Marcin Sierszyński 25 kwietnia 2009, 12:02
Kamień kamieniem. Pełen przeżyć - a więc ciężkich z racji bytu kamienia. W wierszu tym dzieje się poza strefą materialną, jednak przy jej użyciu.
przysłano: 21 kwietnia 2009 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca