nie wiernym (wiersz)

"jak słuchać tych co cię nie słyszą
jak wierzyć by nie tracić wiary "

Ten fragment jest uniwersalny, bo może odnosić się do każdego kto dla nas ważny.
Co ja Ci będę......................trafnie i pięknymi słowami prosto w serducho :)).

kiedy wszedłem w wiersze czekające na autoryzację i zobaczyłem pański nick wiedziałem jedno że mogę ten wiersz opublikować bez czytania. są autorzy którzy nie schodzą poniżej obranego poziomu i pan do nich należy. przeczytałem, pomyślałem, na pewno wrócę jeszcze kilka razy żeby znów pomyśleć. jestem oczywiście na tak i czekam na na następny...

aha. droga Oranżado jako że wiersz mnie zachwycił jestem za gwiazdką z tym że nie wiem jeszcze jak to działa. wiem jednak że ładnie by było temu dziełku z czerwoną gwiazdką

jak widać cisza jest czasem bardzo przydatna, Grzesiu. powiało dawną melancholią i smutkiem, ale jest w tym coś świeżego, że aż sie wzruszyłam. jak ja się cieszę, że znowu piszesz tutaj!

oczywiście, przychylam się Tomku do twojej propozycji, wśród tekstów, które przez ostatnie czasy przybywają na wywrotę, lśni jak perełka :) czyń honory, bo ja na podwójne TAK.

Ireno uniwersalność niektórych wersów to konplement do zaczerwienienia-diękuję
Tonku(jeśli mogę) pan który panować nie chce panem nie jest,więc proszę mów mi Grzechu:)
miło czytać taki komentarz
Oranżadówna ty wiesz ile we mnie smutku i melancholii ,gdy myślę o pewnych sprawach i rzeczach a za świeżość dziękuję:)

wiec dobrze Grzechu. a takich tekstów to chcę więcej . siadaj Grześku i pisz i pisz i wklejaj dla naszej przyjemności. oranżado gwiazdkę przyznawaj

ależ proszę :)

ależ dziękuję:)

Grzesiek tylko mowie jasno. jak spadniesz z tego poziomu to ja za siebie nie recze. nie znioslbym slabego tekstu od ciebie a chyba nie chcesz mnie miec na sumieniu

się postaram ... hoć obiecać nie potrafię

iiiiii

to miała być kropka nad i.Najlepszy tekst jaki czytałem na wywrocie jak dotąd.

dopiero tu weszłam,wiersz mi się podoba.Pozdrawiam.

Oklaski, Grześ.

dziecinne. zupełnie bez klimatu. brawo Grześ udało ci się napisać wiersz jakich jest ich milion albo dwa.

To,że Oskar nie widzi klimatu, jego sprawa. To,że takich wierszy jest milion albo dwa, może i prawda. Prawdą jest jednak i to, że wiersz bardzo pięknie napisany. Autorowi
gratuluję.

bardzo fajny wiersz

wiersz ma w sobie coś tak subtelnego...mimo że jest smutny to niesie pewną nadzieję na "po jutrze "
mimo, iż z reguły nie trafiają do mnie wiersze " rymowane", to powiem Ci Grzesiu, że Twój zapisałam gdzieś w sobie :) pozdrawiam:)

a temet jaki zacny. 'armie księży więc żołnierzy" podoba mi się szalenie