modlitwa z samotnością (wiersz)

przytul i ukryj przed złym

okryj kołdrą ramion ciało

które w milczeniu przyjmuje

karę od życia

gdzieś zabłądził wzrok

spogląda w przestrzeń 

która ciągnie się bez 

końca i tęskni

kiedy wróci raj na ziemię

i kiedy w końcu zakończy

się bieg bez końca

drogami bezradności?

mam oczy i mam usta

mam ręce i nogi

które pragną tańczyć

smakować i czuć

mam wiarę i nadzieję

które w miłości

tonąc śpiewają 

pieśń zwycięską

gdzie te wszystkie chwile

którymi karmiony 

przez ciebie z uśmiechem

biczowanie losu przyjmowałem?

gdzie jesteś?

kiedy wrócisz?

kiedy ukryjesz przed złem

tak jak wczoraj

i tak jak kiedyś?