STRAGAN (wiersz)

Jeśli można, zamysł ciekawy, ale za dużo zaimków, powtórzeń i wersyfikacja niedopracowana. Poniżej propozycja, jak ominąć te pułapki.

"odnoszę wrażenie widząc matki z dziećmi -
że ktoś wydał życie bez reszty
stoję przy straganach z gównianymi artykułami
i czasami kupuję naszywki na dziury w ubraniu
które ze wspomnień mdlących
jak twarze miejscowych kramarzy dość osobliwych

przenikam przez ręczniki koce spodnie
dziś zapach wolności ukryty w wyczekanej reszcie
jednak jakże mydlanej w nozdrzach i umyśle
pękającej co sekunda jakby bańka
puszczana przez chłopca w podartych spodenkach
na tysiące mydlanych kropel z marzeń"

Pozdrawiam.

nie - jak dla mnie odpada

pomysł był, ale wyrażenia typu "mydlane krople z marzeń", "zapach wolności" nie są zbyt dobre. chwilami wtórnie.

dokładnie z tą wtórnością. po drugie mam jeszcze wrażenie, że kręcimy się wokół własnego ogona. nie jestem przekonana, co do tego tekstu.

momentami niezly a momentami tak kiepski ze szok. wiec przykro ale nie