egoizm (wiersz)

Wczoraj odeszło na zawsze
jutro nie umrze nigdy
dziś wykorzystaj mądrze
Laboratorium twojego umysłu
potęgą snów na jawie
Głębia spojrzenia na istotę życia
stabilność utrzymująca kurs
cierpliwość w znoszeniu prowokacji
Promień radości w godzinie smutku
kojący dotyk w zagonionym stuleciu
Słowo mądrości w nawale problemów
pogoda ducha ,kiedy ciężko na sercu
powiew nadzieii rozpraszający czarne chmury
Entuzjazm i energia
by zaczynać wciąż od nowa
inwencja i czar ubarwią szary dzień
dziecięca prostota w zawiłościach życia
Wola istnienia , tak by wrogowie się pogubili
egoizm kłóci się z równowagą wszechświata
nim nie zbuduję niczego