zaloguj

Zima (wiersz)

Jacek Pietrzyk

Poranki posypane szronem
Dały mi się we znaki

Dym z komiów
z domieszką nostalgii
dał mi się we znaki

Zawstydzone słońce
Z daleka
Daje się we znaki

Poranne niebo jest szare
I umiera w ciszy

Pachnie zimą

I ja
wydaję się
być bliżej siebie

niczego sobie+ 3 głosy

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Kasia Czyżewska 2 listopada 2009, 17:53

zgłoś

trzykrotne powtórzenie dobrze pozwala wybrzmieć "znaczeniu znaku". nie ma przesady. znaki tych wszystkich zjawisk pobudzają wyobraźnie. koniec przeczytałam, jako odnalezienie w sobie znaku/ znaczenia - w odniesieniu do poprzedzającego ostatnie wyznanie podmiotu powtórzonego przy umieraniu "i" - znaczenie to zawiera się w zdaniu sobie sprawy z nieuchronnego i cichego ubywania.

Dominika Ciechanowicz 2 listopada 2009, 18:13

zgłoś

a tam jest literówka - komiów

Justyna D. Barańska 3 listopada 2009, 19:34

zgłoś

zapraszamy do zabawy www.wywrota.pl/forum/topic/14805

Justyna D. Barańska 4 listopada 2009, 20:47

zgłoś

"formalnie" nic ciekawego, treściowo - coś tam się dzieje, ale niewiele.

przysłano: 1 listopada 2009 (historia)

Inne teksty autora

Arytmia
JacPie

Bóg
Jacek Pietrzyk

Wrony
Jacek Pietrzyk

Wracam
Jacek Pietrzyk

...
Jacek Pietrzyk

Wiersz o miłości
Jacek Pietrzyk

Zazdrość
5tonlnu

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zima (wiersz)

Jacek Pietrzyk

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść