nieludzkie zmagania (wiersz)
staths
rozproszyłem się w przestrzeni
a ona we mnie
przejmując własność
trzymając w kieszeni los
innych
niż się spodziewałem ludzi
błędem ponaglana pamięć
przypomina bym zapomniał
zadarte nosy
głupie uśmieszki
twarze wciąż odwrócone
orzeł –
gasną płomienie
reszka –
w popiele wrócą - skąd przybyli
niczego sobie
4 głosy
przysłano:
2 stycznia 2010
(historia)
przysłał
staths –
2 stycznia 2010, 18:45
autoryzował
Dominika Ciechanowicz –
12 stycznia 2010, 01:49
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się