Literatura

W otchłani (wiersz)

Olaa

W otchłani smutku
Nie czuję już bólu
Godzę się na śmierć
Nikt nie spieszy na ratunek
Samotnie
Powoli
Cicho

Ostatni szept moich ust
Delikatna mgła spowija miasto
Oni wszyscy czekają na widowisko
Będą patrzeć, jak umieram
Na każdą cząstkę mej zranionej duszy
Rozpadam się
Gwałtownie
Teraz
Nigdy


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Marcin Sierszyński
Marcin Sierszyński 7 lutego 2010, 14:55
Już mię głowa boli po pierwszym wersie...
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 9 lutego 2010, 09:18
witaj. pisanie o śmierci, to jest niezmiernie trudne zadanie. zwłaszcza, jeśli swoje doświadczenie chcemy przedstawić w sposób literacko ciekawy.nowy.inny. tutaj powtarzasz schematy. pisząc o śmierci w kategorii widowiska przywołujesz opisane figury - otchłań smutku, ból, cisza, mgła. przywołujesz także po imieniu to, co trzeba by zdaje się ukryć i pozwolić wydobywać odbiorcy - śmierć właśnie. samotność. jeśli poważnie myślisz o pisaniu, czas zacząć czytać i poznawać literaturę. wrażliwość innych.czekam na kolejne.
przysłano: 6 lutego 2010 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca