Moje marzenia (wiersz)
krystek1616
mój pierwszy. piąta klasa podstawówki. mam do niego sentyment.
są jak odległy kontynent
wielkie morze bez granic
daleki horyzont
którego nie da się dogonić
moje marzenia
nieskończenie długi promyk słońca
wiosenny kwiat
który nigdy nie więdnie
wielki targ
gdzie można dostać wszystko
za darmo
tylko trzeba się
pospieszyć
niczego sobie
2 głosy
przysłano:
22 marca 2010
(historia)
przysłał
Krystian T. –
22 marca 2010, 00:07
autoryzował
Dominika Ciechanowicz –
27 marca 2010, 14:23
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Naiwne i dziecinne.