Literatura

spowiedź skazańca II (wiersz)

madam

 

nie ucieknę

nie odetnę pępowiny

Od łożyska pamięci

coraz ciaśniej

oplata ciało

 

nie ucieknę

rozedrgany spokój pól

pali skórę tak rozlegle jak szybko ją tnie

rdzewiejąca stal miast

 

nie ucieknę

choćbym zdarł wszystkie płytki krwi

nie ucieknę

rana kobiety mnie wydała

rana ziemi mnie wchłonie

 

nie ucieknę


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 31 marca 2010, 17:02
niepotrzebne dla mnie tak dotkliwe powtórzenie. jasno widać idee, jej monotonne podkreślanie raczej nie służy tekstowi. zwłaszcza pointa uczyniona z tej frazy. ale... całość ciekawi - zwłaszcza druga i jej brzmienia. w trzeciej, końcówka to nagła kalka językowa, która sprawia, że tekst traci w moim odbiorze autora. do pracy bo jest nad czym.
przysłano: 23 marca 2010 (historia)

Inne teksty autora


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca