kiedy wchodzę (wiersz)

defenestracja rzygowin
niebieścieje wniebowstąpieniem

kiedy wchodzę

ja - mistrz - geniusz - pan
zagładę dam wam
przepowiadam co znam

kiedy wchodzę

wszystko płowieje na słońcu
koniecznością
potem pęka
po co piątym praniu
szybciej

kiedy wchodzę

łatwiej
pożerasz odwagę
żyjesz tu
od lat
ze świadomością
że kiedyś nie wejdę

pewnego razu się obudzisz
i zobaczysz że wychodzę
i zobaczysz trupa
i znowu przyjdzie ta
co kiedyś dobijała się po ciebie w szale
strachem
bo się bała
że nie wyjdziesz
a teraz znowu cię ma
na wieczność
tym razem

chodzić będziecie
niczym kochankowie
ramię w ramię
przez głuchy las

kiedy wchodzę
czas
przestaje grać
obśpiewa was
dziki wiatr
od którego nie macie

szans