Literatura

Stos (wiersz)

Wiktor Kaczmarek

Zagubione dusze, płaczące dzieci Mandali, przewidziany świat.

Koniec, przyjaciel!

Przychodzi niespodziewanie, w kwiecie lilii. Błądząc w snach.

Odpowiedź nieznana

Gdzie ta śmierć pustynna, oczekiwana przed snem?

Tyle słów wypowiedzianych, i niewypowiedzianych.


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Mithril
Mithril 22 lipca 2010, 06:02
....................poza oceną wywroty - in minus
estel
estel 2 sierpnia 2010, 11:10
Mocno rwane, rzucane zdania. Brakuje mi porządnego spoiwa, w tych słowach jest siła, ale w pojedynkę. Całość się nie klei. No i puenta pozostawia wiele do życzenia. To takie oczywiste.
przysłano: 22 lipca 2010 (historia)

Inne teksty autora

Ciała i dusze
Wiktor Kaczmarek
Rozwód nieba i piekła
Wiktor Kaczmarek
Pieśń Poduszki
Wiktor Kaczmarek
Anulus Piscatoris
Wiktor Kaczmarek
Niecodzienny marzec
Wiktor Kaczmarek
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca