kiedy strącą mu koronę (wiersz)

sen był o zespole telewizyjnej utraty zdrowej refleksji

sens walki z tą przypadłością porównywalny z  

sadzeniem aluminiowych ogórków na brezentowym polu

szans na plon dorzeczny brak widoczny kurwa!

jawa też telewizyjna worki pełne smrodu dźwiga

jak najdalej biegnę wąchać resztki spotkań z ludźmi

jeszcze nie poddanymi amputacji samodzielnego myślenia

jest widzę jednego

… patrzy na mnie wzrokiem królewskim

pieczołowicie kruszy biszkopty w trójkołowym wózku