Cena (wiersz)

Wojtek , do dzieła!!!
A bóg czy tez bóg niech reklamuje nasz własny "bigos", może nie będzie on idealny, ale na pewno smaczny, a z butelką wina , to wiesz:)

pospolicie przegadany......................z przerwą na reklamę - masz pióro od perygeum do apogeum...............z pustym międzyczasem...

"zawsze warto zaryzykować
i zacząć życie od nowa

wtedy
nic już nie powstrzyma
Boga
przed reklamowaniem twojego
bigosu"

A wyliczać tak jak w między tym , można długo.
Powiem, że mnie zaskakujesz. Tym razem in minus.

się pogubiłam.. sarkazm wyczytałam, tylko nie widzę związku z ta reklamą bigosu. Może mi wytłumaczyć?

to ten bigos to tak jak z hasłem "naważyć piwa", to i z bigosem coś było, czyli to narobić sobie problemów i Bóg ma ten sfiksowany świat podmiotu lirycznego reklamować? tak mniej więcej naciągam ten tekst, ale czuję, że pęknie w szwach przez to. w każdym razie myślę, że można by to jakoś inaczej w słowa ubrać, żeby tak nie odstawało. bo tu wysoko celujesz: powieści, cudze żony, Oriflame i nagle ten bigos. niby swojskość i niby pewnie ma nie pasować do całości, ale... no pozostaje mi takie "ale".

Błagam, zmień czcionkę.

Puenta jest zupełnie obok wiersza. Miało być oryginalnie, a wyszło zupełnie "poza". Trudno mówić o ważnych sprawach nie mając zakorzenienia w żadnym konkretnym kręgu,a skacząc po kilku innych. Chrystus- kultura judeochrześcijańska, bigos- kultura kiełbasiana, Oriflame- kultura Coco Chanel- żartuję oczywiście, ale spójrz na te przykłady- wszystkie są okrutnie niejednorodne i wprowadzają chaos. Ja na "nie", choć idziesz w dobrym kierunku.