Prośba (wiersz)

Lubię Twoje wiersze. Może dlatego, że są rymowane i delikatne, a ja tak nie potrafię.

Ta prośba kryje w sobie przeświadczenie o tym, że coś się skończy, a jednocześnie takie beztroskie przyzwolenie, pod jednym warunkiem... To urocze, trochę chłopięco naiwne, a może mądre doświadczeniem, które każe cieszyć się chwilą. Bardzo delikatny tekst, Panie Janie. A rymy bardzo dobre :)

ale piękny wiersz, pozdrawiam

Łał, jaki ciepły! Piękny rytm. Nie mam ochoty liczyć, ale akcenty i sylaby chyba grają. Momentami bardzo dobre zestroje akcentowe. Niezłe rymy. Ale ten klimat, brawo. Za formę i za treść gratulacje- bardzo dobry tekst.

Forma formą. Ale stan użytych rekwizytów mówi mi że zdał by się tu jakiś przewiew.

Kiedyś to Grzesia za rymowane podziwiałam, teraz dołączasz do niego :) lubię, gdy rymy są na tyle wyważone, że nie odciągają uwagi od treści. I z jednej strony Jacek ma rację z tym ciepłem, które jest urzekające, ale z drugiej popieram również Tomasza, że sięgasz po przetrawione motywy.

Nic nie zapowiada abym się zmienił w tym względzie (znaczy "przetrawionych motywów"), może dlatego, że sam je chce przetrawić:-))))
Dziękuję Wszystkim za dobre słowo i poczytanie.

przyjemność po naszej stronie :)

"...Często słyszymy: "To jest dobre, ale to dzień wczorajszy". A ja mówię, że wczorajszy dzień jeszcze się nie narodził. Naprawdę go jeszcze nie było. I znowu chcę Owidiusza, Puszkina, Katullusa..."
(Osip Mandelsztam).